สรุปบทความแบบสั้นๆ : ทำความเข้าใจ “Gelato” และ “Ice Cream” กันใหม่

• คำว่า ‘Gelato’ ก็คือ ‘Ice Cream’ นั่นแหละ แค่เรียกเป็นภาษาอิตาเลี่ยนเท่านั้นเอง แต่...

• สิ่งที่คนไทยส่วนใหญ่เรียกว่า “เจลาโต้” ควรเรียกให้ถูกต้องว่า Artisan Gelato หรือ “ไอศกรีมปราณีต” ที่เน้นวัตถุดิบแท้ ทำสด ปั่นเนียน ฟองอากาศเล็กละเอียด กลิ่นรสชัดเป็นธรรมชาติ แค่นี้ก็จะได้ไม่งง สับสนกันอีกต่อไป

• ความเข้าใจที่พบบ่อย เช่น “อาร์ติซานเจลาโต้หนืดกว่า ไขมันต่ำกว่า ฟูน้อยกว่า” — ไม่ผิด แต่ก็จริงแค่บางกรณี เพราะขึ้นกับอุณหภูมิ รสชาติ และเครื่องปั่น โดยไม่ใช่ข้อบังคับตายตัว

• ผลิตภัณฑ์ “Gelato” มักจะไม่มีนิยามทางกฎหมายชัดเจน แต่จะเป็นผลิตภัณฑ์ที่ต้องเรียกว่า "ไอศกรีม" ตามกฎหมายอาหารของแต่ละประเทศ (เพราะมันคือไอศกรีม)

• ถ้าอยากกินอาร์ติซานเจลาโต้คุณภาพดี: ดูวัตถุดิบ กลิ่นรส ไม่ปลอม และควรทำใหม่สด ไม่แช่เก็บไว้นาน

🍦 อย่าตัดสินเจลาโต้จากชื่อเรียก แต่ให้ดูที่ “ความตั้งใจของผู้ผลิต” และ “คุณภาพที่คุณสัมผัสได้จริง”

ความแตกต่างระหว่าง Gelato และ Ice Cream: จากมุมมองของผู้เชี่ยวชาญ

(เมื่อเราเห็นว่าเจลาโต้ไม่ใช่ชื่อเรียกของ “สิ่งที่ไม่ใช่ไอศกรีม" ที่มีความเหนียวหนืด ไขมันน้อย อากาศน้อยกว่า อย่างที่หลายคนเข้าใจกันอยู่!)

บทนำ: ทำไมต้องพูดเรื่องนี้?

ในยุคที่คนทานเจลาโต้แล้วเกิดสงสัยว่ามันต่างกับไอศกรีมยังไง ก็มักจะเสิร์ช Google เพื่อหาคำตอบ... และผลลัพธ์ที่เจอมักทำให้คนไทยจำนวนไม่น้อยเข้าใจว่า “เจลาโต้” กับ “ไอศกรีม” คือของคนละโลก — ฝั่งหนึ่งหรู พรีเมียม ละมุน เนื้อแน่น อากาศน้อย ไขมันต่ำ ส่วนอีกฝั่งคือไอศกรีมธรรมดาๆ เนื้อฟู เบา เหมือนโฟม ไขมันสูง หนืดน้อย…

แต่ความจริงมันไม่ใช่อย่างนั้นเลย!!!

ในฐานะผู้เชี่ยวชาญที่คลุกคลีกับไอศกรีมระดับ Artisan มาเกิน 25 ปี วันนี้มิสไอศกรีมอยากชวนคุณมา "ทบทวนใหม่" — ว่าสิ่งที่หลายคนเข้าใจว่าเป็น “เจลาโต้” แต่ไม่ใช่ “ไอศกรีม” นั้น จริงๆ แล้วคืออะไร? มาดูคำตอบที่อิงหลักวิทยาศาสตร์ และสะท้อนความจริงจากกระบวนการผลิตอย่างตรงไปตรงมา

บทความนี้จะไขข้อข้องใจถึงแก่นแท้ของ Gelato และ Ice Cream รวมถึงปัจจัยที่ทำให้ไอศกรีมแต่ละชนิดมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว

1. Gelato = Ice Cream ต่างแค่ภาษา ไม่ใช่ผลิตภัณฑ์คนละชนิด

เบอร์นาร์โด บวนตาเลนติ (Bernardo Buontalenti) คือศิลปินอัจฉริยะจากยุคเรอเนซองส์ ที่เป็นบุคคลสำคัญที่ทำให้เจลาโต้กลายเป็นศิลปะการทำของหวานในราชสำนักอิตาลี เขาคือผู้ที่มักถูกยกย่องว่าเป็น “บิดาแห่งไอศกรีมแบบสมัยใหม่” (Father of Modern Gelato) โดยในช่วงปลายศตวรรษที่ 16 เขาได้รังสรรค์ของหวานแช่แข็งที่ทำจากนม น้ำผึ้ง ไข่ และปรุงรสด้วยมะกรูดและส้ม เพื่อน้อมเกล้าฯ ถวายแด่ดยุกแห่งเมดีชี ซึ่งสร้างความประทับใจอย่างมากในราชสำนัก 

ฟรานเชสโก โปรโกปิโอ เด คอลเตลลิ (Francesco Procopio dei Coltelli): เชฟชาวซิซิลี คือบุคคลที่ทำให้เจลาโต้เป็นที่รู้จักในวงกว้าง เขาย้ายไปยังกรุงปารีสและเปิดร้านกาแฟชื่อ "Le Procope" ในปี ค.ศ. 1686 ที่นี่เขาได้เสิร์ฟเจลาโต้ให้กับสาธารณชนเป็นครั้งแรก ทำให้เจลาโต้กลายเป็นของหวานที่นิยมในหมู่ชนชั้นสูงของฝรั่งเศสและแพร่หลายไปทั่วยุโรป

แคทเธอรีน เดอ เมดีชี (Catherine de' Medici): มีตำนานเล่าว่าเมื่อเธออภิเษกสมรสกับพระเจ้าอองรีที่ 2 แห่งฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1533 เธอนำเชฟชาวอิตาลีไปยังฝรั่งเศสด้วย และได้เผยแพร่ "ซอร์เบตโต" (Sorbetto) หรือเชอร์เบท ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของหวานแช่แข็งในราชสำนักฝรั่งเศส อย่างไรก็ตาม เรื่องราวนี้ยังเป็นที่ถกเถียงในหมู่นักประวัติศาสตร์

Gelato จึงถือเป็นผลิตภัณฑ์ที่มีรากเหง้าผูกพันอยู่ในวัฒนธรรมอาหารของทั้งอิตาลีและฝรั่งเศสอย่างลึกซึ้ง

• Gelato คือคำว่า “ไอศกรีม” ในภาษาอิตาเลียน

• Ice Cream คือคำว่า “เจลาโต้” ในภาษาอังกฤษ

ที่อิตาลี ถ้าเดินไปซื้อไอศกรีมที่ตู้ไอศกรีมวอลล์ เค้าก็เขียนว่า “Gelato” เหมือนกัน! ไม่ใช่เพราะวอลล์ที่อิตาลี่ไม่เหมือนวอลล์ในไทย ไม่ใช่เพราะเขาจะมีเนื้อหนืดยืด ฟูน้อย หรือไขมันต่ำ แต่แค่… วอลล์ก็คือไอศกรีม และไอศกรีมที่อิตาลี่เรียกเจลาโต้ (ที่อิตาลี่บริษัทยูนิลีเวอร์เจ้าของแบรนด์วอลล์ จะใช้ชื่อแบรนด์ว่า Algida แทนชื่อ Wall’s ที่ใช้ในอีกหลายๆ ประเทศรวมถึงไทย)

ภาพประกอบด้านล่างนี้ แสดงให้เห็นว่าในภาษาอิตาเลี่ยน เขาจะเรียกไอศกรีมแมกนั่มว่าเจลาโต้ เป็นเรื่องปกติ เพราะเจลาโต้ก็คือไอศกรีม!

ข้อเท็จจริง: สิ่งที่คนไทยนึกว่าเป็น “Gelato” แท้จริงคือ Artisan Gelato หรือ ไอศกรีมปราณีต (Craft Ice Cream) ที่ผลิตอย่างตั้งใจ ใช้วัตถุดิบดี และมีคุณภาพสูง

2. อะไรคือ Artisan Gelato?

ไอศกรีมปราณีต (Artisan Gelato) มาจากคุณภาพของวัตถุดิบ คุณภาพของกระบวนการผลิต และ ความใส่ใจในทุกขั้นตอนของผู้ผลิต :

✅ ใช้วัตถุดิบแท้

• กลิ่นรสหลักมาจากวัตถุดิบจริง เช่น วานิลลาแท้ ผลไม้สด ช็อกโกแลตจริง ที่มีคุณภาพดี

• ไม่ใช้ “กลิ่นสังเคราะห์" หรือ "เติมสีผสมอาหาร” เป็นตัวเอก

✅ เนื้อเนียน เกล็ดน้ำแข็งเล็ก

• ได้จาก เครื่องปั่นดี และการควบคุมอุณหภูมิทุกขั้นตอนอย่างพิถีพิถัน (Blast Freezer, ตู้แช่ตักคุณภาพสูง)

✅ ฟองอากาศเล็กและละเอียด ส่งผลให้เนื้อนุ่มกว่า

• เครื่องปั่นไอศกรีมแบบ Batch Freezer ที่ใช้ในการผลิต Artisan Gelato จะปั่นจนได้อุณหภูมิต่ำมาก เช่น -9 °C ซึ่งช่วยให้เนื้อไอศกรีมเริ่มแข็งตัวในขณะปั่น ทำให้ฟองอากาศที่แทรกอยู่มีขนาดเล็กลง เนียนละเอียด และคงตัวดีคล้ายวิปครีมที่ตีอย่างประณีต

  ต่างจากเครื่องจักรแบบ Continuous Freezer ในอุตสาหกรรม ที่มักปล่อยไอศกรีมออกมาที่อุณหภูมิประมาณ 4 °C ขณะยังเหลวอยู่มาก เพื่อให้สามารถบรรจุลงภาชนะและขนส่งได้ง่ายขึ้น ส่งผลให้ฟองอากาศที่แทรกอยู่ยังคงมีขนาดใหญ่ และเมื่อผ่านกระบวนการแช่แข็งภายหลังจึงทำให้เนื้อสัมผัสหยาบกว่าชัดเจน

✅ สดใหม่เสมอ

• Artisan Gelato มักเสิร์ฟภายใน 1–3 วันหลังทำ เพื่อให้กลิ่นรสสดใหม่สุด

📌 หมายเหตุ:

• Overrun = ปริมาณอากาศที่แทรกในเนื้อไอศกรีมระหว่างการปั่น คิดเป็น % ของปริมาตรที่เพิ่มขึ้น

• Artisan = แปลว่างานฝีมือ หรือ Craft นั่นเอง เป็นการทำอาหารหรืองานประดิษฐ์ด้วยมือหรือกระบวนการเล็กๆ โดยใส่ใจคุณภาพ มากกว่าการผลิตจำนวนมากแบบอุตสาหกรรม

• Fior di Latte = รสนมสดแบบเรียบง่าย ไม่เติมกลิ่น ไม่ใส่วานิลลา นิยมในอิตาลีเพื่อชูรสนมแท้ (อันนี้อยู่ข้างล่างไปอีกนิด)

3. ความเข้าใจผิดยอดฮิตเกี่ยวกับ Gelato

❌ ความเข้าใจผิด: “เจลาโต้ไม่ใช่ไอศกรีม”

✅ ความจริง: เจลาโต้ก็คือไอศกรีมนั่นแหละ แค่เรียกเป็นภาษาอิตาเลียนเท่านั้นเอง

❌ เข้าใจผิด: “อาร์ติซานเจลาโต้เหนียวหนืดกว่า”

✅ ความจริง: ความหนืดยืดเกิดจากอุณหภูมิตอนเสิร์ฟ ไม่ใช่เพราะใส่สารอะไรมากเป็นพิเศษ
Artisan Gelato เสิร์ฟที่ -12 ถึง -14 °C จึงดูหนืดยืดกว่าไอศกรีมที่เสิร์ฟที่ -18 °C

❌ เข้าใจผิด: “อาร์ติซานเจลาโต้ไขมันต่ำกว่า”

✅ ความจริง: ไขมันต่ำจริงในรสทั่วไป เช่น Fior di Latte (รสนม), Strawberry
แต่รส Pistachio และ Chocolate เข้มข้น อาจมีไขมันเกิน 10% ได้เช่นกัน

ในทางกลับกัน ไอศกรีมกะทิแบบชาวบ้านๆ ก็มีไขมันต่ำกว่า 10% โดยส่วนใหญ่ ดังนั้น % ไขมันไม่ใช่เกณฑ์ที่ใช้แยกประเภทได้เสมอ

❌ เข้าใจผิด: “อาร์ติซานเจลาโต้ฟูน้อยกว่า (Overrun ต่ำกว่า)”

✅ ความจริง: เป็นเรื่องของชนิดเครื่องปั่นและวิธีการผลิตมากกว่า

ย้ำอีกครั้งว่า Overrun ต่ำไม่ได้แปลว่า “ดีกว่า” เสมอไป แต่เป็นเรื่องของ ชนิดของเครื่องปั่นที่ใช้ผลิต (เครื่องในอุตสาหกรรมจะเติมอากาศได้มากกว่า เครื่องปั่นไอศกรีมที่ใช้ในการผลิต batch เล็ก เติมอากาศได้น้อย) และ เป้าหมายของการผลิต ที่แตกต่างกัน

ลองจินตนาการไอศกรีมที่มีครบทั้ง 3 คุณสมบัติข้างต้น: หนืดเพราะใส่สารคงตัวมาก ไขมันต่ำจนเนื้อใสเพราะใช้ครีมน้อย และฟูน้อยเพราะปั่นด้วยเครื่องประสิทธิภาพต่ำ เติมอากาศได้น้อย ปั่นเสร็จยังเปียกอยู่แล้วเอาไปแช่ ทำให้เกิดเกล็ดน้ำแข็งขนาดใหญ่เต็มไปหมด

แม้ไอศกรีมนี้จะดู “เข้าข่าย” อาร์ติซานเจลาโต้ในความเข้าใจของใครหลายคน แต่เมื่อพิจารณาตามหลักของคุณภาพโดยรวมและเจตนาของผู้ผลิต — คุณยังเรียกมันว่า Artisan Gelato ได้อยู่ไหม?

4. แล้วตามกฎหมาย Gelato กับ Ice Cream ต่างกันไหม?

ในบางประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา:

• คำว่า “Ice Cream” มีข้อกำหนดตามกฎหมาย: ต้องมีไขมันจากนมอย่างน้อย 10%

• ส่วนคำว่า “Gelato” ไม่ใช่นิยามทางกฎหมาย — เป็นคำที่ใช้ในเชิงการตลาด จึงมีความยืดหยุ่นมากกว่า

ดังนั้นเจลาโต้ที่ขายในอเมริกาสามารถมีไขมันน้อยกว่า 10% ได้ และไม่ต้องปฏิบัติตามข้อบังคับของ Ice Cream เต็มรูปแบบ

ใน สหภาพยุโรป (EU):

• ยังไม่มีข้อกำหนดระดับสหภาพยุโรปที่นิยามคำว่า “Gelato” อย่างชัดเจนเหมือนในสหรัฐอเมริกา

• อย่างไรก็ตาม บางประเทศสมาชิก เช่น อิตาลี มีแนวทางหรือมาตรฐานระดับท้องถิ่นเกี่ยวกับ “Gelato Artigianale” ที่ให้ความสำคัญกับวัตถุดิบและกรรมวิธีแบบดั้งเดิม

• โดยทั่วไป คำว่า “Gelato” ในยุโรปมักใช้ในบริบทของวัฒนธรรม ความนิยม และภาพลักษณ์ของผลิตภัณฑ์ มากกว่าจะมีการควบคุมทางกฎหมายเฉพาะเจาะจง
   

🇹🇭 ในประเทศไทย:

• ยังไม่มีนิยามทางกฎหมายเฉพาะสำหรับคำว่า “Gelato” เช่นเดียวกับในสหรัฐฯ หรือยุโรป
• ผลิตภัณฑ์ทั้งหมดจะถูกจัดอยู่ในหมวด “ไอศกรีม” ตามนิยามของ อย. ซึ่งครอบคลุมสินค้าที่มีลักษณะแช่แข็งเพื่อการบริโภค
• ผู้ผลิตสามารถใช้คำว่า “เจลาโต้” เพื่อสื่อถึงสไตล์/คุณภาพ/ภาพลักษณ์ได้ แต่ ต้องระวังการโฆษณาเกินจริง หรือทำให้ผู้บริโภคเข้าใจผิด เช่น การกล่าวอ้างว่าไม่มีไขมัน หรือ “ดีกว่าไอศกรีม” โดยไม่มีข้อมูลรองรับ

5. แล้วเราจะอธิบายให้ลูกค้าเข้าใจอย่างไรดี?

เมื่อมีคนถามว่า “เจลาโต้กับไอศกรีมต่างกันยังไง?” พรหล้าแนะนำให้ตอบว่า:

“จริงๆ แล้ว Gelato ก็คือคำว่า Ice Cream ในภาษาอิตาเลียน แต่ที่คุณรู้สึกว่า "เจลาโต้" ดีกว่า นั่นเพราะมันคือไอศกรีมที่ทำอย่างประณีต ใช้วัตถุดิบดีๆ ทำสด กลิ่นรสจากของจริง — เราเรียกแบบนั้นว่า "Artisan Gelato" ค่ะ ซึ่งต่างจากไอศกรีมหรือเจลาโต้ทั่วไปตรงคุณภาพโดยรวมของวัตถุดิบ กระบวนการผลิต และความใส่ใจ”

6. อยากกินอาร์ติซานเจลาโต้แบบดีๆ ดูยังไง?

เวลาจะเลือกซื้อไอศกรีม หรือเจลาโต้ที่ดี พิจารณาง่ายๆ ดังนี้:

• ✅ ดูวัตถุดิบ ควรมีส่วนผสมที่เป็นของสดเป็นหลัก (อ่านฉลาก หรือสอบถามพนักงาน)

• ✅ ถ้ารสมะม่วง แต่ไม่มี “มะม่วง” อยู่ในส่วนผสม หรือมีอยู่นิดเดียว — ก็น่าคิด

• ✅ รสชาติต้องไม่หลอกลิ้น ไม่แปลกปลอม ไม่จัดจนเกินธรรมชาติ

• ✅ ร้านที่ทำใหม่ๆ turnover สูง ไอศกรีมไม่แช่นานจนกลิ่นหาย

🍦 ถ้าอยากมั่นใจว่ากำลังกิน Artisan Gelato ของแท้: ต้องดูที่ “ความตั้งใจ” ของผู้ผลิต มากกว่าคำว่า Gelato หรือ Ice Cream บนป้ายร้าน!

✨ เกล็ดความรู้จากวัฒนธรรมอิตาเลียน

• คำว่า Gelato เป็นคำเอกพจน์ในภาษาอิตาเลียน ส่วน Gelati คือรูปพหูพจน์ (เช่น "3 scoops of gelati")

• คนยุโรป โดยเฉพาะชาวอิตาเลียน นิยมทานเจลาโต้ได้ตลอดทั้งวัน ไม่จำกัดเฉพาะช่วงบ่ายหรือหลังอาหาร บางคนทานแทนมื้อกลางวันได้เลย! ต่างจากคนไทยที่มักมองว่า “ไอศกรีมต้องทานตอนบ่ายหรือเป็นแค่ของหวานตบท้ายมื้อ” เท่านั้น

• Pistachio คือหนึ่งในรสชาติที่ชาวอิตาเลียนยกให้เป็นรสที่ “พิสูจน์ฝีมือคนทำ” หากร้านไหนทำรสนี้ได้เข้มข้น กลมกล่อม ไม่ใส่กลิ่นแต่ง — มักจะได้ใจลูกค้าทันที

• คนอิตาเลียนมักจะสั่งเจลาโต้ใส่โคนหรือถ้วยกระดาษเล็กๆ พร้อมท็อปปิ้งด้วยวิปครีมสด (Panna) บีบเป็นเกรียวยอดแหลม โดยเฉพาะเมื่อเลือกรสที่หวานจัดหรือรสที่มีความเปรี้ยว เช่น รสผลไม้บางชนิด

  แม้ pairing ระหว่างครีมกับผลไม้จะดูขัดตาสำหรับบางวัฒนธรรม แต่สำหรับชาวอิตาเลียน วิปครีมไม่ได้ใส่เพื่อเพิ่มความหวาน แต่เพื่อเสริมสัมผัสนุ่มละมุน กลิ่นนม และความหอมมันให้กลมกล่อมขึ้น โดยเฉพาะกับเจลาโต้สไตล์อิตาเลียนที่มักมีไขมันต่ำและเนื้อค่อนข้างเบา

  ต่างจากในไทย ที่มักพบวิปครีมในไอศกรีมถ้วยแบบซันเดย์ที่เน้นการตกแต่งหลายรสในถ้วยใสหรือถ้วยแฟนซี ไม่ค่อยนิยมบีบลงบนโคนหรือถ้วยกระดาษเรียบๆ แบบฝั่งอิตาลี

• ร้าน Gelateria ในอิตาลี แม้จะมีการแข่งขันกันสูงในเรื่องคุณภาพและความสวยงามของการตกแต่ง แต่ก็มีบางร้านที่ยึดแนวทางแบบคลาสสิก โดยเลือกใช้ถังเจลาโต้แบบฝาปิดเรียบที่เรียกว่า pozzetti (มาจากคำว่า “pot” หรือหม้อ) ถังแบบนี้ช่วยรักษาอุณหภูมิให้สม่ำเสมอ ทำให้เนื้อเจลาโต้ไม่ละลายไว ตักได้เนื้อสวยกำลังดี และยังช่วยป้องกันการสูญเสียกลิ่นหอมของวัตถุดิบ รวมถึงลดปัญหาการดูดซับกลิ่นรบกวนจากรสอื่นๆ ภายในตู้เดียวกัน

• Gelato ในอิตาลีมักเสิร์ฟในถ้วยเล็กหรือโคนไซซ์เล็กๆ เสิร์ฟเร็ว ราคาไม่แพง เพื่อให้เข้าถึงง่ายและกินได้ทุกวัน ไม่ใช่ของหวานพิเศษเฉพาะวันหยุด

• คนอิตาเลียนนิยมใช้ Spatula (ไม้พายแบน) ในการเสิร์ฟเจลาโต้ เพราะสามารถตักได้เร็ว และไม่ต้องคอยล้างอุปกรณ์บ่อยๆ จึงเหมาะกับการเสิร์ฟต่อเนื่องในร้านเจลาโต้ที่มีลูกค้าเข้าออกตลอดเวลา แต่ไม่ได้หมายความว่าเจลาโต้ “ห้าม” ใช้ Scoop เสมอไป — ใน Gelateria หลายแห่งในอิตาลีก็มี Scoop สำหรับตักไอศกรีมแบบลูกกลมเก็บไว้ด้วย โดยมักใช้กับเมนูเฉพาะ เช่น เสิร์ฟในโคนแบบคลาสสิก หรือเมนูของหวานที่ต้องการความกลมเป๊ะของรูปร่างของไอศกรีม

• เวลาเสิร์ฟ gelato หลายรสพร้อมกัน คนอิตาเลียนจะเลือก “รสที่ไปด้วยกันได้” เช่น Pistachio + Nocciola (เฮเซลนัท) หรือ Lemon + Strawberry มากกว่าเลือกมั่วตามสีหรือเลือกให้หลากหลายแตกต่าง

🇫🇷 เกล็ดความรู้จากวัฒนธรรมฝรั่งเศส

หมายเหตุ: ในฝรั่งเศส ไอศกรีมไม่ได้เรียกว่า “เจลาโต้” เหมือนในอิตาลี แต่ใช้คำว่า glace (กลาส) ซึ่งหมายถึงไอศกรีมโดยทั่วไป

ดังนั้นในหัวข้อนี้ พรหล้าจะใช้คำว่า “ไอศกรีม” แทนคำว่า “เจลาโต้” เพราะดูเหมาะสมกว่าเรียกทับศัพท์ภาษาอิตาเลี่ยนเมื่อพูดถึงไอศกรีมในประเทศฝรั่งเศสนะคะ

• คำว่า “ไอศกรีม” ในภาษาฝรั่งเศสคือ glace (ออกเสียงว่า กลา แล้วตามด้วย ส แบบสั้นๆ) หากต้องการสื่อถึงไอศกรีมที่ทำอย่างประณีตด้วยวิธีดั้งเดิม จะใช้คำว่า glace artisanale (ไอศกรีมปราณีต) หรือ glace maison (ไอศกรีมโฮมเมด) คำว่า “Gelato” มักปรากฏในฝรั่งเศสเฉพาะร้านที่มีรากหรือแรงบันดาลใจจากอิตาลี เช่น ร้านที่เจ้าของเป็นชาวอิตาเลียน หรือเลือกนำเสนอผลิตภัณฑ์ในสไตล์อิตาเลียนโดยตรง

• ร้านไอศกรีมในฝรั่งเศสมักนิยมเสิร์ฟไอศกรีมในโคน โดยจะตักไอศกรีมวางบนโคนเป็นทรงดอกไม้ ด้วยการใช้ไม้พายตักไอศกรีมจากถาดขึ้นมาเป็นแผ่น แล้วเรียงซ้อนกันเป็นกลีบคล้ายดอกกุหลาบ ซึ่งกลายเป็นซิกเนเจอร์ของหลายร้านในฝรั่งเศส — แม้บางร้านพนักงานจะยังฝึกไม่ชำนาญ ดอกไม้ที่ได้อาจดูเบี้ยวๆ ออกเป็นดอกไม้แนวอาร์ตๆ หรือออกแนวปิกัสโซ่บ้าง แต่ก็มีเสน่ห์เฉพาะตัว และลูกค้าก็ให้อภัยได้ถ้ารสชาติดี 😄

• ความนิยมในการเสิร์ฟเป็นรูปดอกไม้ยังส่งผลให้สูตรไอศกรีมที่ใช้ในฝรั่งเศสมักมีเนื้อสัมผัสที่ ฟู แห้ง และแข็งกว่าที่พบทั่วไปในอิตาลี่ เพื่อให้สามารถปาดขึ้นมาเป็นแผ่นบางๆ ได้ง่าย ไม่ละลายเร็ว และคงรูปร่างเป็นกลีบสวยงามบนโคน

• คนฝรั่งเศส นิยมรสผลไม้ โดยเฉพาะรสที่สดชื่น เช่น มะม่วง สตรอว์เบอร์รี ราสป์เบอร์รี มะนาว และพีช มากกว่ารสที่หนักและมันอย่างช็อกโกแลตหรือถั่ว French Sorbet มีความแตกต่างจาก Sorbet ทั่วไปชัดเจน (เดี๋ยวเขียนบทความให้อีกอันนะคะ เรื่องนี้ก็เล่าได้ยาวเหมือนกัน)

• เจลาโต้ที่ขายในฝรั่งเศสโดยเฉลี่ยจะ หวานน้อยกว่า ที่อิตาลี สะท้อนจากรสนิยมของชาวฝรั่งเศสที่ชอบความบาลานซ์และความเป็นธรรมชาติ

• ฝรั่งเศสมีวัฒนธรรมการกินของหวานที่ ละเมียดและให้ความสำคัญกับรูปลักษณ์ มาก จึงมักพบไอศกรีมที่ตกแต่งสวยหรือมี topping ที่คัดสรรมาอย่างดี เช่น ใบมินต์สด ผลไม้สดหรือแม้แต่กลีบดอกไม้กินได้

• ไอศกรีมในฝรั่งเศสมักปรากฏอยู่ในเมนูของร้านอาหารบรรยากาศดีๆ หรือ pâtisserie (ร้านขนมฝรั่งเศส) ไม่ใช่แค่ร้านริมถนนเพียงอย่างเดียว

• ครีมสดจากฝรั่งเศสมีชื่อเสียงเรื่องความหอมมันและเนื้อเนียนละเอียด เมื่อนำมาใช้ทำไอศกรีมจึงให้รสสัมผัสที่ละมุนและกลิ่นรสที่โดดเด่น ใครมีโอกาสไปฝรั่งเศสควรลองชิมไอศกรีมสไตล์ฝรั่งเศสดูสักครั้ง เพราะไอศกรีมสไตล์ฝรั่งเศสมักมีรสหวานน้อยกว่าของอิตาลี น่าจะถูกลิ้นคนไทยมากกว่า

มิสไอศกรีม เรา 
“เต็มที่ทุกคลาส ดูแลทุกคน ใส่ใจทุกคำ”

สนใจเรียนทำ Artisan Gelato

สามารถดูรายละเอียดคลาสเรียนของมิสไอศกรีมได้ที่: missicecream.com/p/2